श्री गणेशदत्तगुरूभ्यो नम :
श्रीरामगुरू चरित्र
॥ अध्याय 34 वा ॥
। श्री गणेशाय नम: ।श्रीसरस्वत्यै नम: । श्रीगुरूभ्यो नम: ।जय जय सदगुरूनाथा जगदगुरू । त्रयमुतर्िााअवतारू । परमकृपाळूतोथोरू । रामचंद्रसरस्वति ॥1॥ कलियुगीगुप्तरूपे।मानवजन्मी साक्षस्वरूपे । उर्वरित कार्य जगतीचे। गुरूआज्ञे करिताती ॥2॥ धन्य धन्य तो अवतारू । भक्त गणा कल्पतरू । नित्य शांतवी निरंतरू ।धन्य गुरू त्रयमुर्ति॥3॥ ऐका श्रोते तुम्ही सुजना । सुखाचे असती प्रकार दोन । शाश्वत आशाश्वत जाण । भिवीस भिवीस सुखते॥4॥आध्यात्मिक आणि आधिभौतिक । शाश्वत ते आध्यत्मिक । अशाश्वत ते भौतिक । भिवीस भिवीस ते मार्गही ॥5॥आध्यात्मिक सुखाचा मार्ग । खडतर कष्टप्रद । अनेकविध या मार्गात ।जनलोकांचा विरोध ॥6॥शत्रूत्व भोगावे लागते। कष्ट पडती मिळविण्या ते । परी भोगण्या ती अलभ्य शांती । कोणी न हिरावु शके त्या ॥7॥ जरी झाला महाप्रलय ।वाहवून जाये ते निश्चळ । जरी दावानि चेतला भयंकर । न भस्म होय ते ॥8॥ जरी भूकंप झाला थरथर । हे सुरू राहेस्थिर । त्या सुखा न चोरभय । अढळ ते निश्चळ ॥9॥ निर्मळ आणि सोज्वळा । त्या सुखाचा परिमळ । तेजोमय सुखते । शांती देई अंतरा ॥10॥ परी स्वानुभवावीण ।शब्दे वर्णण्या क=णि । मिळविण्या क=णि । क=णिातच सुख ते॥11॥ आधि क=णि मग मृदू । मृदूत्वातचि अमृत। अखंड मधुर अविरत । अविनाशी ती जीवनी ॥12॥ त्यासाठठ्ठ एकचित्त । तनमनधनाासहीत । स्थिरभाव स्वहीत । गुरूचरण सेवेतचि ॥13॥ त्या फळाची मधुर गोडी । अखंडचाखावी माधुरी । कधी न जाय निर्धारी । अखंड तृप्ति त्यामध्ये ॥14॥ जयजयाजी सदगुरूनाथा । तवचरणी नम्रमाथा । परमकृपाळू दयाळा । ब्रीद रक्षी जगवीसाथा ॥15॥ सत्य ते काय सुख । देई आम्हा तूचि नित्य । अखंड अविरत। तव चरणसेवा घडो ॥16॥ परम - मंगल आमुचे गुरू । काय आमुचे भाय थोरू । तरावया भवसागरू । वल्हरू आमुचा झााला असे ॥17॥ अहंकार द्वेषाची लाट । मीपणाचे वादळ लोट । भवचक्री गरगरत । मानवा मार्ग न दिसेनीट ॥18॥ गुरूकृपेहेतिमीर।उजळीपहामनमंदिर । लखलखाट प्रकाश थोर । नयने दिपती लौकीक ॥19॥कर्णमधुर ध्वनिस्वर । ऐकू येत सुस्वर । काय ती तृप्ति थोर । स्वानुभवेचि भोगावी ॥20॥ ते भोगण्या आत्मसुख ।उत्तम साधनसुरेख । गुरूकृपाचि एक । नितांत श्रध्दा पाहिजे ॥21॥ श्रध्दावान भक्त । त्याचे सुख निवान्त । नित्य शांत निर्वीकल्प। एक भाव गुरूचरणी ॥22॥ गुरूकृपेचे महिमान । थोर असे महान । भायवान भक्ताकारणे । काय उणे भूवरी ॥23॥गुरूकृपेचे साधन । फार पवित्र महान । भक्तावरीकृपाकरून । साक्षरूपदाखवी ॥24॥ सगुणरूपतेमहान।बघूशकेपूण्यवान।इतरजनांकारणे । न होय दर्शन ते ॥25॥ अनन्यशरण तूज बापा । अनाथनाथ रक्षका । दीनदयाळाजगवीसथा । धन्य धन्य अवतार हा ॥26॥ हया अवताराचे महत्व । न कळे अनुभवावीण सत्य । अढह श्रध्दानितांत ।गुरूचरणी पाहिजे ॥27॥ प्रणतवत्सला गुरूदत्ता । तवचरणी शरणांगता । नित्य उध्दरसी बापा । अतुल तुझी हीकिमया ॥28॥ गुप्त स्वरूपी भरूनी अवनी । रक्षण करिते नित्य जननी । कल्परूवृक्षी राहूनी । नित्यदर्शन घेतसे ॥29॥श्रीगुरूमहिमा अतुल करिती । जीवन शीतल । शरणांगता उध्दरील । सत्य सत्य जगी हे ॥30॥ तवचरणीचे आम्हीदास । नित्य निरंतर सेवेस । सुसज्ज =ेवी सेवेस । हीच आस अंतरी ॥31॥ भक्तअतंरीया हेत ।जाणण्या तुंचि समर्थ। नको वृथा बधू अंत । जाणण्या तुचि समर्थ ॥32॥ मार्गदावीभक्तिचा।गुरूमायेरामराया।अनन्यशरण तव पाया ।नको अपेक्षू सदया ॥33॥ जगदगुरू सदगुरूनाथा । एकचि विनवणी तुज आता । मार्गदर्शन लिखाणार्थ । कन्येसी सहाय्य असावे ॥34॥ तुझी कृपा अपार । तूच बापा करूणाकर । उध्दरण्या भवसागर । नौका सदगुरूंची ॥35॥कोणी वर्णावी मायबापा । अगाध तव लीलामृत गाथा । अखंड तृप्ती निजभक्ता । चरित्र श्रवणी लाभावी ॥36॥ इतिश्रीरामगुरूचरित्र ।परिसा रसाळ इक्षुदंड । विनवी दासी अखंड ।चतु : स्त्रिंशा ध्याय गोडहा॥37॥
॥श्रीगुरूदत्तात्रेयार्पणमस्तु ॥
॥अ व धू त चिं त न श्री गु रू दे व द त्त ॥
मागील पान पुढील पान |