श्री  गणेशदत्तगुरूभ्यो  नम  :
श्रीरामगुरू  चरित्र 
  ॥  अध्याय  7  वा ॥

॥  श्री  गणेशाय  नम  :॥  श्रीसरस्वत्यै  नम:।  श्रीगुरूभ्यो  नम:॥  जय  जय  श्री  दत्तात्रया  ।  अगाध  तुझी  अवघी  माया  ।  तुझे  अवतार  कार्य  वर्णावया  ।  यश  स्फूर्ति  देई  आता  ॥  1  ॥  तुची  आदिपुरूष  जगकर्ता  ।  निमित्तकारण  असे  विधाता  ।  तवं  स्वरूपाची  विभिवीसता  ।  शक्ति  एकचि  गुरूराया  ॥  2  ॥  नमन  तुम्हां  अत्रितनया  ।  अनुसुयासुता  गुरूवर्या  ।  अवधूत  दिगंबर  दत्तात्रया  ।  ग्रंथरचना  करावी  ॥3  ॥  अनेक  अवतार  कलियूगी  ।  कितीएक  झाले  या  जगी  ।  ब्रम्हचारी  संन्यासी  ।  दत्तस्वरूप  झाले  यती  ॥  4  ॥  याची  गणना  कोण  करी  ।  नरसिंह  सरस्वती  नरहरी  ।  श्रीपाद  यतीवेषधारी  ।  नरजन्मा  भुवरी  ॥  5  ॥  गुप्तरूपे  नांदती  ।  पारायणी  आंनदवृत्ती  ।  दंग  झाले  रामयती  ।  तृतीय  दिनी  गुरूवारी  ।  स्वामी  स्वयेचि  प्रकटती  ॥  6  ॥  उंच  उंच  अधांतरी  ।  आसनासहित  त्रैमूर्ति  गुप्तवेषधारी  ।  उचलले  गेले  राम  सत्वरी  ।  स्थिर  झाले  अडिच  फुटावरी  ॥  7  ॥  कल्पवृक्ष  आनंदला  अंतरी  ।  छाया  धरण्या  गुरूशिरावरी  ।  स्वयेची  उंचावला  सत्वरी  ।  नम्र  झाला  गुरूचरणी  ॥  8  ॥  एकमुखी  दत्तस्वरूप  ।  ध्यानसमाधी  स्थितीत  ।  दिव्यह्ष्टी  जागृत  होत  ।  ग्रंथ  हाती  स्थिर  असे  ॥  9  ॥  आ=  फूट  उंच  सदेह  ।  त्रयमुर्ति  दिव्य  सतेज्  ।  कामधेनू  भव्य  पाठठ्ठस  ।  ेतवर्ण  उभी  दिसे  ॥  10  ॥  पाहण्या  त्या  सगुणस्वरूपा  ।  पुण्य=ेवा  पाहिजे  निका  ।  दिव्यह्ष्टी  पाहिजे  देखा  ।  परी  ती  नव्हती  मनुष्यदेही  ॥  11  ॥  दोन  भगिनी  सदनात  ।  मातोश्री  असे  सानिध्यात  ।  परिकोणा  न  दिसती  अवधूत  ।  दिव्यह्ष्टी  अभावी  ॥  12  ॥  देवधर  माई  सती  ।  अंधत्व  होते  तियेप्रती  ।  जागृत  होई  अंर्तह्ष्टी  ।  दर्शन  तिजला  होतसे  ॥  13  ॥  गुरूभक्तिचा  महिमा  थोर  ।  कैसी  वर्णू  मी  पामर  ।  गुरूकृपा  वंशपारंपार  ।  मोक्षगती  कलियुगी  ॥14  ॥  श्रीरामगुरू  दत्तात्रया  ।  एकमुखी  सरस्वतीतनया  ।  अघटित  आपूली  दिनचर्या  ।  वर्णण्या  बुध्दि  देई  आता  ॥  15  ॥  सप्ताही  प्रकटता  अत्रिनंदन  ।  माता  घाबरे  तत्क्षण  ।  नको  घाबरू  घेई  दर्शन  ।  पूजन  करावे  सद्गुरूंचे  ॥  16  ॥  खुणेने  सांगे  मातेस  ।  ओवाळा  आरती  सद्गुरूस  ।  त्रयमुर्ती  दत्तात्रयास  ।  साक्षात  सद्गुरू  तव  सदनी  ॥  17  ॥  दोन  तपे  लोटली  ।  परि  ओळख  ना  पटली  ।  अवतारकार्य  करण्या  जागृती  दिली  ।  स्वामीराया  आम्हांसी  ॥  18  ॥  श्रवण  करता  पुत्रवचन  ।  गहिवरले  मातृ  अंत र् करण  ।  तबकी  उजळले  निरांजन  ।  शुध्द  भक्ति  आदराने  ॥  19  ॥  ओवाळीता  आरती  सद्गुरूंना  ।  धेनूसह  त्रैमुर्ति  न  दिसे  नयना  ।  ओवाळिता  निरांजना  ।  आच  लागे  धेनुपूच्छा  ॥  20  ॥  दिनदयाळु  सद्गुरूनाथ  ।  स्वयेंचि  वदती  मातेस  ।  का  आमुच्या  कामधेनुस  ।  उगाच  चटके  लाविता  ॥21  ॥  पडली  माता  भ्रमात  ।  एैकुन  पुत्राचे  वच  ।  होऊनि  आश्चर्यचकीत  ।  प्रश्न  करी  सुताशी  ॥  22  ॥  को=े  तूझी  कामधेनु  त्रैमुर्ति  ।  माझे  नयनी  कां  न  दिसती  ।  श्रीरामा  तूझी  धन्य  महती  ।  कृतार्थ  झाले  जीवनी  मी  ॥  23  ॥  जय  जय  श्री  कुळकर्णी  कुलोत्पवीसा  ।  श्रीरामचंद्रा  त्रिगूणा  ।  झाले  असल्या  अधिक  उणा  ।  क्षमा  असावी  करूणाघना  ॥  24  ॥  प्रतिदिनी  प्रात र् स्नाना  ।  विधीयुक्त  आचरण  ।  दुध  दशमी  ग्रहण  करणे  ।  शास्त्राधारे  अनुसरणे  ॥  25  ॥  कल्पवृक्ष  औदुंबरातळी  ।  ध्यान  समाधीत  माध्यान्हकाळी  ।  दत्तगुरू  या  अवतारी  ।  गुप्तरूपे  राहती  ॥  26  ॥  भोजनी  बैसता  माध्यान्ही  ।  मनोवेगे  सुक्ष्मदेही  ।  जाती  क्षणात  गाणगापुरी  ।  रामगुरूलीला  अगाध  ॥  27  ॥  नवल  घडले  सदनी  ।  नैवेद्य  =ेविला  हस्तालागुनी  ।  ध्यानस्थ  होतसे  राममुनी  ।  ग्रास  हाती  तैसाचि  ॥  28  ॥  माता  म्हणे  प्रिय  रामा  ।  कां  न  करिसी  भोजना  ।  आम्ही  भक्षितो  माधुकरी  अवीसा  ।  रामगुरू  सांगती  ॥29  ॥  बघूनी  सारे  अघटित  ।  माता  मनी  विचार  करीत  ।  रामवडिला  पाचारीत  ।  खुण  अंतरी  पटतसे  ॥30  ॥  मातापिता  उभयता  ॥  अंतरी  आंनदले  तत्वता  ।  दत्तावताराची  गुप्तता  ।  वर्णन  कैसी  करावी  ॥  31  ॥  संपता  सप्ताह  सातदिनी  ।  ब्राम्हण  भोजन  आ=वे  दिनी  ।  परिपक्व  पाक  करूनी  सदनी  ।  नैवेद्य  सद्गुरूस  अर्पिला  ॥32  ॥  अघटित  घडला  चमत्कार  ।  प्रसादास  लोटले  नगर  ।  चिंतातुर  मातेचे  अंतर  ।  सत्व  आपले  राखण्या  ॥  33  ॥  शंखोदक  श्ािंपीता  पाकावरी  ।  अवीसपुर्णा  प्रगटली  ।  कामधेनु  सुस,ा  झाली  ।  प्रसाद  भक्ता  देण्यास  ॥  34  ॥  स्वयेचि  स्वयंभू  जगपालक  ।  काय  उणे  पडेल  तेथ  ।  परी  ओळखण्या  ते  सत्यस्वरूप  ।  भ्रांत  असे  मानवा  ॥  35  ॥  विन्मुख  कोणी  नाही  गेले  ।  नवल  ऐसे  अघटित  घडले  ।  जनकजननी  आनंदले  ।  म्हणती  हा  आशिर्वाद  सद्गुरूंचा  ॥  36  ॥  चतूर्थावताराच्या  गुप्त  लिला  ।  कैशी  वर्णू  मी  अजाण  अबला  ।  प्रार्थिते  तुम्हा  जगत्पाला  ।  ग्रंथा  साह्य  करावे  ॥37  ॥  इति  श्रीरामगुरू  चरित्र  ।  परिसा  रसाळ  इक्षूदंड  ।  विनवी  दासी  अखंड  ।  सप्तमोध्याय  गोड  हा  ॥  38  ॥ 

॥श्रीगुरूदत्तात्रेयार्पणमस्तु  ॥ 
॥अ  व  धू  त  चिं  त  न  श्री  गु  रू  दे  व  द  त्त  ॥ 

मागील पान           पुढील पान