श्री गणेशदत्तगुरूभ्यो नम :
श्रीरामगुरू चरित्र
॥ अध्याय 4 था ॥
॥ श्री गणेशाय नम :॥ श्रीसरस्वत्यैं नम: । श्री गुरूभ्यो नम :। जय जय मंगल मोरेरा । भाळी शेंदूर कस्तुरी टिळा । दुर्वांकूर शोभे शिरी ॥1 ॥ मोदक तुजसी नैंवेद्यास । प्रसवीस होतोसी भक्तांस । विद्यासागरा आम्हांस । प्रसवीस होई विनायक ॥ 2 ॥ कार्यारंभी तुझे पुजन । संकट काळी तुझेचि स्तवन । विघ्नहर्ता म्हणुन । जगी ख्याती तुझी असे ॥ 3 ॥ धाव पाव गा आम्हासं । नको निष्=ुर होऊस । अंत उगा का बघतोस । स्फूर्ति देई गुरूस्तवना ॥ 4 ॥ साधु संत सत्संगतीचा । नाम गजर हरीकिर्तनाचा । कूळकर्णी सदनी सोहळा । नित्यनेमे होत असे ॥ 5 ॥ त्याच पूर्वपुण्येकरूनी नारायणरावांचे सदनी । शामवर्ण कमलनयनी । त्रयमूर्ति अवतरले ॥ 6 ॥ ज्येष्ट अपत्य दत्तात्रय नामी । ब्रम्हीभूत झाले बालपणी । श्रीधर,मुज्ञाुंच्द, रामचंद्र सदनी । बाळे वाढली गुरूकृपे ॥7 ॥ कैसा अवतार त्रयमुर्तिचा । अवनीवरी झाला साचा । ह्याचा इतिहास मधूर वाचा । ऐका सृजन श्रोते हो ॥ 8 ॥ कलिचा आहे अगाध महीमा । भूमीभार पापगणना । ईश्वरा साकडे पडे । विष्णुसी अवतार घेणे पडे ॥ 9 ॥ विष्णुअवतार आजवरी । कितीएक झाले भूमीवरी । भक्त उध्दरण्या गुरूमाऊली । गुप्त अवतार घेतसे ॥ 10 ॥ म्हण मराठठ्ठ भाषेत । एक आहे जगी ख्यात । जैंसा राजा तैंसी प्रजा । राज्य कलीचे अवनीवर ॥ 11 ॥ पापवासना दुराचारी । मानवा गोडी अत्याचारी । अहंकारे बुडती भवसागरी । धर्मक्षय होतसे ॥ 12 ॥ उध्दार करण्या भक्तांचा । गुप्त अवतार त्रयमुर्तीचा । धर्म प्रजापालनार्थ साचा । गुप्त विष्णुरूप जगी ॥ 13 ॥ नरसिंह सरस्वती निघती शैल गमनास । प्रियभक्ता शोक सत्य । कैसे आम्ही राहू जगांत । गुरूमाये तुजवांचून ॥ 14 ॥ गुरूमुर्ति वदती भक्तास । नका रे शोक करू सत्य । यापुढे आम्ही कलियुगात । भक्तांसवे गुप्त असु ॥ 15 ॥ अखंड भ्रमण भूमीवरी । भक्तसंरक्षणा सत्वरी । राहू आम्ही निरंतरी । नरदेही तुम्हा सवे ॥ 16 ॥ ती वार्ता ऐकता । आनंद झाला भक्तलोका । ऐसे संतोषविले निजभक्ता । शांत चित्ता वाटले ॥ 17 ॥ वरील वचनाची पूर्तताकरण्यास । राम जन्मा आला । कैसा सोहळा वसुंधरेचा । ऐका भावे सृजन हो ॥ 18 ॥ लता वेली बहरल्या सत्य । वसुधा झाली मुदीत । शरद आला स्वागतास । विष्णुअवतार म्हणुनी ॥ 19 ॥ शरद चांदणे टवटवले । नभी तारांगण उजळले । ऐसे नभोमंडप सजले । देवलोकी दिवाळी ॥20 ॥ जाईजूई शेवंती । पारीजात चाफेकळी । गुलाब कमळे नानापरी । पृथ्वीवरी गुरूपूजना ॥ 21 ॥ सरीता नद्या प्रवाहीत । वायु लहरी मंद सुगंधीत । तटाके सरोवरे अतिनिर्मळ । न्हाऊ घालण्या बाळास ॥ 22 ॥ कार्तिकी पौर्णिमा सोमवारी । शिव आराधना प्रदोषकाळी । बिल्वदळे पूजिती चंद्रमौळी । त्रिपूर उजळला घरोघरी ॥ 23 ॥ ऐसा रामदीप उजळला । निशाअंध र् कार लोपला । ऐसे भुमंडळ उजळले । सूरगण हर्षले अंतरी ॥24 ॥ पूर्वपश्चिम औक्षवाणा । ओवाळण्या योगी बाळा । भाळी लावण्या ज्ञाुंच्कुमटिळा । रक्तवर्ण नभी भरला ॥25 ॥ उधळला गुलाल नभोमंडळी । लाली लाल दिशा दाही । ऐशा सुरम्य सायंकाळी । जन्म होईल त्रयमुर्तीचा ॥ 26 ॥ रजनीकांत उगवता । रवि अस्तासी जाता । वाटे उभयतांच्या चित्ता । राम जन्म धावू आता ॥27 ॥ गाई वासरे घरा आली । शांत सुरम्य शुभ वेळी । रामचंद्र मुर्ति सावळी । जन्मा आली भुवरी ॥ 28 ॥ पवित्र देह सद्गुरूंचा । स्पर्श नाही झाला दाईचा । धरणीमातेने अवधूतांचा । स्वीकार केला शुभहस्ते ॥ 29 ॥ घरात नव्हती तयारी । अकल्पित जन्मली गुरूमाऊली । धावाधाव होई सगळी । हर्ष सदनी वर्तला ॥ 30 ॥ शके 1854 सी । रोहिणी नक्षत्र प्रथम चरणी । बाळ जन्मले त्रयोदशगुणी । भारद्वाज गोत्रोत्पवीस ॥ 31 ॥ जन्मगांव ओंकारदेव । वृषभ राशी सायंकाळ । मंगलघटीचा सहाचा समय । शुभवेळ जन्माची ॥ 32 ॥ 14 नोव्हेंबर तारीख । साल होते 1932 । जगदोध्दार करण्यास । सद्गुरू अवतरले नरजन्मी ॥ 33 ॥ न्हाऊ घालण्या बाळास । गंगा आली दर्शनास । भैरवमंदीरी प्रगटली । परंतु ओळख कोणा न पटली ॥ 34 ॥ अखंड करी बाळ रूदन । चिंताक्रांत अवघे सदन । माता वदे दीनवदन । शकुन कोणी बघती ॥35 ॥ विभुती अंगारा लाविती । स्मरण झाले मातेप्रती । रामचंद्र काका आले जन्मासी । अपुर्ण कार्य करण्यासी ॥ 36 ॥ नवस वदली माता । रामचंद्र नांव =ेऊ आता । उघडी नयन स्नेहाळा । दुध घ्यावे वदनी बाळा ॥ 37 ॥ ओळख पटता मातेस । रूदन थांबले अकस्मात । योग समाधीतुन जागृत । नयन उघडले बाळाने ॥ 38 ॥ यापुढील अध्यायी । बाळलीला गुरूआई । वदतील अतिहर्षी । सावचित्त होऊनी ऐका हो ॥39 ॥ इति श्री रामगुरू चरित्रे । रामचंद्र जन्माख्याने । चतूर्थोध्याय:समाप्त:
॥श्रीगुरूदत्तात्रेयार्पणमस्तु ॥
॥अ व धू त चिं त न श्री गु रू दे व द त्त ॥
मागील पान पुढील पान |